रेल्वे चा गोंधळ

काल   मला संध्याकाळी दादर ला जायचे होते, सोबत पत्नी  व  मोठी मुलगी , अंधेरीच्या प्लॅटफॉर्म नंबर ५ येथ आलो 
पण तेथे  बांद्रा  साठी ट्रेन आली होती . पत्नीला म्हणालो आता ट्रेन चा गोंधळ होणार आणि तसेच झाले  platform  नंबर 4 येथे स्लो विरार  होती . 

४. ४८ ला  सुटली ती जाताच त्याच प्लॅटफॉर्म वर दुसरी विरार साठी ट्रेन आली परिणामी प्लॅटफॉर्म ५ वरच्या सर्व गाड्या २० मिनिटांनी येऊ लागल्या . त्यामुळे गाडीत चढणाऱ्या उतरणाऱ्या मद्धे धाकाला धाकली होऊ लागली बायका पडल्या त्याच्यात चुकामुक झाली तिथे दोन लेडीज जेन्टस पोलीस होते , पण काहीही मदत करीत नव्हते ,तेव्हा जर अश्या वेळेला  चेंगरा चेंगरी मी अपघात होऊन जीवित हानी  झाली असती तर त्याला रेल्वेच जवाबदार नाही का?

माझ्या मुली च्या शाळेचा lunch time

नमस्कार

नमस्कार ,

माझी  मुल्गी दिपती  माहिमच्य कनोसा हायस्कूल मधये शिकत होती तिची  आजी व  मामा शाळेत डबा पाठ व्हायचे . त्यात हटकून नॉन वेज असायचे सुरमाई , पापलेट ,बांगडे, खेकडे ,कोल्ंबी ,करंदी ,चिकन मटन रस्सा व फ्राय  ईत्यादि  .

तिच्या  ग्रुप मध्ये  ब्राह्मण व   कायस्थ  मैत्रीणी होत्या , त्या सगळया  एकत्र जेवायच्या डबेवाला डबा ठेवून जायचा . तिच्या मत्रिणी तिला डबा  उघडून व त्यातले छोटे डबे काढून द्याच्या कारण दीप्ती १००% सांडवणार . तिच्या  ब्राह्मण  मैत्रिणी तिला डबे काढून व मांडून द्याच्या. तिच्या डब्या मध्ये मासे अथवा  खेकडे ,कोल्ंबी ,करंदी ,चिकन मटन रस्सा असल्यास त्या मसालेदार रस्याला  छान असा खमंग वास असायचा  मग त्यातल्या एखादीला  राहवयचे  नाही मग  तिच्या  झिबेला पाणी सुटायचे व ती म्हण्याची काय ग फार झोम्बताय का झीबेला ? आणि आपसात  एकमेकीन कडे  पहात त्या म्हणायच्या   आपण रस्सा  खाल्ला तर चालतो, allowed  आहे ,नाही का गं ? मग आपसात एके मेकीं बरोबर काही तरी बोल्याचे  आणि मग त्यातील  एक जण बोलायची कि आम्हाला थोडीशी फक्त "gravy " दे. दीप्ती च्या आजी ला कल्पना असायची म्हणून तीला थोडा रस्सा जास्त दिलेला असायचा .

त्या सगळ्या जणी उचचभ्रु कुटंबत्याला होत्या .त्यांना आमच्या जातीचे म्हणजे skp  पद्धतीचे जेवण खूप आवडायचे .आमच्या सासूबाई ह्या साष्टीकर होत्या .  सांगायचे तातत्प्रय "चवीवर कुठल्या हि जातीची मक्तेदारी नसते "

सिटी लाइट आणि गोपीटॅंक मार्केट

नमस्कार,

सिटी लाइट सिनेमा जवळ राहणे खुपच चांगले करमणुकी की साठी  सिनेमा थिएटर का ही  मिनीटवर हात   जोदुन उभी  पण सिनेमा इतका  बंडल की कोणी  थिएटर मध्ये फिरकत नाही फार  फार  तर  टीवी वर यायची  वाट  पहातात।   फिरण्या साठी शिवाजी  पार्क हाथ पसरुन तर दादर चौपाटी लाटांनी  भिजून  पायाला गुडगुल्याकरयाला उत्सुक  अगदी अंगवार तरंगायला घ्याला  हि तयार .

श्रावण संपला गौरी गणपती झाले कि माझी  आजि  गणपती पाठोपाठ गोपीटॅंक  बाजार मध्ये  धावायची  पाठोपाठ  सारस्वत ,कायस्थ, सोनार, शिंपी आप्पा मागे पुढे असाय चे जणू  मेरथॉन स्पर्धा बोंबील ,पापलेट, बांगडे  विचरु नाका जत्राच जशी कही ...

आजी चा मच्ची घेता घेता, बाजाराचा वाटा बघताना कुणी भेटला तर असा संवाद आसायचा  कि  महाग आहे बाजर पापलेट रावासाला  तर  हाताचं लावायला  नको . कोलंबी  करंदि  चा  वाटा  घेतला  वादितल्या  क्रिस्टी ऑंटी चा संवाद " वन वाटा ऑफ  बोंबील man   5 बोंबील 10 रुपीस  एन करंदी man  दॅट अल्सो फॉर 10 रुपीस man   खूप महाग , व्हेरी कॉस्टली man  "

मुसलमान महिलीही आपल्या म्हाताऱ्या नावडत्या सासर्याला घोष कसे पाचट नाही त्यामुळे
महाग मासे घ्यावे  लागतात ह्याची तक्रार करत मासे घेत. मासे सगळ्यांचा हवे असतात व ते प्रत्येक जाब आपलय पद्धतीने चविष्ट बनवण्याचा प्रयत्न करीत असतो , चवीवर सारस्वत किंव्हा कायस्थ ह्यांची ची मकतीदारी नाही ....

पुढच्या ब्लॉग पोस्ट मध्ये माझ्या मुलीची आठवण सांगतो ...

धन्यवाद